ویزا یک سند مسافرتی است که به شما امکان می دهد برای یک دوره زمانی خاص وارد یک کشور خارجی شوید. در بیشتر موارد، شما باید قبل از سفر برای ویزا، چه در سفارت، چه کنسولگری یا به صورت آنلاین، درخواست دهید. گاهی اوقات می توانید در بدو ورود نیز ویزا دریافت کنید. ویزا معمولاً روی پاسپورت شما چسبانده می شود و مدت زمان اقامت شما را مشخص می کند
تاریخچه مختصری از ویزاهای مسافرتی
کلمه ویزا به معنای کاغذ تایید شده یا ترجمه شده است. قبلاً ویزاها اسناد جداگانه ای بودند که در طول سفرهای بین المللی با پاسپورت همراه می شدند، اما امروزه بیشتر ویزاها مهر یا برچسب هایی هستند که به پاسپورت شما چسبانده شده است. امروزه به عنوان مدرک شناسایی، هنگام سفر بین المللی باید پاسپورت معتبر صادر شده توسط کشور خود را داشته باشید. ویزای مسافرتی که توسط کشور مقصد شما صادر می شود، ابزاری ضروری در کنترل مهاجرت محسوب می شود.
انواع ویزا بر اساس هدف
برخی از انواع ویزا بر اساس هدف سفر عبارتند از:
- ویزای توریستی
- ویزای ترانزیت
- ویزای پزشکی
- ویزای دانشجویی
- ویزای کار
- ویزای الحاق خانواده
- ویزاهای رسمی
- ویزای بازنشستگی
ویزای توریستی مجوزهایی هستند که برای مقاصد تفریحی صادر می شوند. انواع ویزاهای توریستی کوتاه مدت هستند و معمولاً سه ماه اعتبار دارند و شما نمی توانید در حین اخذ ویزای توریستی کار کنید. معمولاً محدودیتی برای چند بار درخواست ویزای توریستی برای همان کشور وجود ندارد تا زمانی که سفارت/کنسولگری ویزا را اعطا کند. می توانید آزادانه سفر کنید
سفر بدون ویزا
همه افراد برای سفر نیاز به ویزا ندارند. بسیاری از کشورها موافقت نامه های لغو روادید دارند، به این معنی که به شهروندان معدود کشورهای منتخب اجازه می دهند برای سفرهای کوتاه بدون ویزا وارد شوند. دارندگان پاسپورت کشورهای غربی (مانند ایالات متحده، استرالیا، کانادا و کشورهای اتحادیه اروپا) می توانند بدون ویزا به اکثر نقاط سفر کنند. زمان مجاز برای اقامت بدون ویزا کوتاه است. از چند روز تا چند ماه متغیر است. صرف نظر از ملیت خود، قبل از سفر باید شرایط ویزای خود را بررسی کنید.
راه های دریافت ویزای مسافرتی
معمولاً از یکی از راه های زیر برای ویزا اقدام می کنید:
• از طریق سفارت یا کنسولگری کشوری که از آن بازدید خواهید کرد.
• آنلاین (ویزای الکترونیکی).
• در نقطه ورود (ویزا در بدو ورود).
روش درخواست بستگی به کشور خاص و ملیت شما دارد. هرگز نباید بدون بررسی شرایط ویزای خود سفر کنید.
درخواست ویزا در سفارت
در بیشتر موارد، می توانید برای ویزا از سفارت یا کنسولگری کشوری که می خواهید بازدید کنید، درخواست دهید. شما باید:
- در ابتدا وقت بگیرید .
- مجموعه ای از اسناد را جمع آوری کنید.
- پرداخت هزینه پردازش ویزا.
- انجام مصاحبه (گاهی اوقات).
افسران کنسولی درخواست شما را بررسی می کنند و تصمیم می گیرند که آیا به شما ویزا می دهند یا خیر. بسته به نوع ویزا، رسیدگی به درخواست شما ممکن است از چند روز تا چند ماه طول بکشد. گاهی اوقات، سفارتخانه ها یا کنسولگری ها درخواست های ویزا را به آژانس های مسافرتی خصوصی برون سپاری می کنند. این بدان معناست که آژانس اسناد شما را جمع آوری می کند و آنها را به سفارت/کنسولگری می فرستد، و سپس تصمیم می گیرد.
درخواست ویزای آنلاین
شما همچنین می توانید به صورت آنلاین برای ویزا اقدام کنید. ویزاهای الکترونیکی (آنلاین) معمولاً به عنوان اسناد قابل چاپ صادر می شوند و روی پاسپورت شما چسبانده نمی شوند. اگر کشوری ویزای الکترونیکی صادر کند، یک وب سایت رسمی درخواست وجود دارد که می توانید:
• فرم درخواست ویزای آنلاین را تکمیل کنید.
• کپی های الکترونیکی اسناد خود را پیوست کنید.
• هزینه ویزا را پرداخت کنید.
مطمئن شوید که وب‌سایتی که از طریق آن درخواست می‌کنید، وب‌سایت رسمی باشد، زیرا ممکن است مجبور شوید اطلاعات شخصی خود را در طول درخواست ارائه دهید و حتی هزینه‌ای نیز بپردازید.اعلام نتیجه نهایی میتواند بین چند دقیقه تا چندین روز زمان ببرد.
ویزا هنگام ورود
می توانید در فرودگاه یا سایر نقاط ورودی کشوری که به آن سفر می کنید برای ویزا اقدام کنید. این به عنوان ویزای در بدو ورود VOA شناخته می شود. در این موارد، باجه‌های ویزا در محل ورود وجود خواهد داشت که باید درخواست دهید، هزینه‌ای را پرداخت کنید و سپس منتظر بمانید تا تصمیم بگیرید تا بتوانید از آنجا عبور کنید. بسته به کشور، ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. همه کشورها این نوع ویزا را صادر نمی کنند.
دلایل رایج برای رد ویزا
اینها برخی از رایج ترین دلایلی هستند که باعث رد شدن درخواست ویزای شما می شود:
اعتبار پاسپورت: اکثر کشورها از شما می خواهند که یک پاسپورت معتبر با حداقل سه یا شش ماه دوره اعتبار داشته باشید.
صفحات خالی گذرنامه: تعداد صفحات خالی مورد نیاز در گذرنامه از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، اما معمولاً دو تا چهار صفحه است. صفحات خالی مورد نیاز است، بنابراین فضای کافی برای مهر پاسپورت و ویزای شما باید وجود داشته باشد.
الزامات واکسیناسیون: چندین کشور در آفریقا از شما می خواهند که گواهی بین المللی واکسیناسیون داشته باشید. در غیر این صورت، ویزا به شما تعلق نمی گیرد.
سابقه کیفری: تقریباً غیرممکن است که ویزا با سوابق کیفری دریافت کنید.
ممنوعیت سفر: همه دولت ها این قدرت را دارند که یک شخص را از دریافت ویزا منع کنند.
پوشش نامناسب بیمه درمانی: در بسیاری از کشورها برای همه بازدیدکنندگان پوشش بیمه درمانی مسافرتی الزامی است.
تفاوت بین پاسپورت و ویزا چیست؟
در حالی که هر دو اسناد سفر هستند، تفاوت اصلی بین پاسپورت و ویزا این است که گذرنامه از کشور شما صادر می شود، در حالی که ویزا توسط کشوری که می خواهید به آن سفر کنید صادر می شود. تفاوت های دیگر عبارتند از:
• گذرنامه یک مدرک شناسایی مسافرتی است، در حالی که ویزا به پاسپورت شما ضمیمه شده است که نشان می دهد اجازه ورود به یک کشور خاص را دارید.
• گذرنامه برای حدود ده سال صادر می شود، در حالی که مدت زمان ویزا کوتاه تر است، معمولاً چند ماه.
تفاوت بین ویزا و اجازه اقامت چیست؟
اصطلاحات ویزا و اجازه اقامت اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، یک تفاوت قابل توجه بین این دو است:
• برای سفر و ورود به یک کشور خارجی چه برای گردشگری، تجارت، کار، تحصیل و غیره معمولاً برای مدت کوتاهی نیاز به ویزا دارید.
• برای اقامت طولانی مدت در یک کشور خارجی به اجازه اقامت نیاز دارید.
گاهی اوقات، ابتدا ویزا دریافت می کنید و پس از ورود به کشور مقصد، آن را به اجازه اقامت تبدیل می کنید. سایر مواقع، به محض درخواست ویزای طولانی مدت (کار، تحصیل، گردهمایی خانواده و غیره) به طور خودکار اجازه اقامت دریافت می کنید.
در این نوشتار سعی بر آن داشتیم تا به صورت مختصر به توضیح در خصوص انواع مختلف ویزاها و تفاوت آن ها بپردازیم. شما می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مهاجرت به سایت های موسسه بین المللی راد مراجعه کرده و یا با شماره های موسسه تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی با مشاورین مجرب در امر مهاجرت بهره مند گردید.