درباره ی شهر بروکسل

بروکسل

بروکسل پایتخت بلژیک است و از 19 کمون یا شهرداری تشکیل شده است که هر کدام دارای میزان زیادی از خودمختاری اداری هستند. بروکسل بزرگ در سال 1989 در زمان فدرالیزاسیون بلژیک ، رسماً به منطقه پایتخت بروکسل تبدیل شد. بروکسل یکی از سه بخش اصلی سیاسی کشور بلژیک است. بروکسل به عنوان مقر اتحادیه اروپا، به عنوان "پایتخت اروپا" شناخته می شود و اهمیت آن به عنوان مرکز حکمرانی و تجارت بین المللی ،بروکسل را به یک شهر واقعی جهانی تبدیل می کند وضعیتی که با کلان شهرهایی مانند نیویورک ، لندن ، پاریس ، مشترک است. بروکسل قلب اداری، تجاری و مالی بلژیک است و اکثر خدمات و موسسات دارای اهمیت ملی در این شهر مستقر هستند. بروکسل علاوه بر این، یک جاذبه مهم گردشگری و فرهنگی اروپایی است که همزمان به عنوان یک کلان شهر منطقه ای و یک مرکز بین المللی عمل می کند. بروکسل توسط قلمرو فلاندر محاصره شده است. از لحاظ تاریخی این شهر عمدتا فلاندری زبان بود، اما در حال حاضر اکثریت ساکنان منطقه بروکسل به زبان فرانسه صحبت می کنند، که همچنین زبان ترجیحی نیروی کار بین المللی در حال رشد شهر است. این شهر دو زبانه است و در همه ی زمینه های زندگی عمومی از فلاندر و فرانسوی در کنار هم استفاده می شود. با این وجود، در قرن بیستم بروکسل محل اصلی درگیری های سیاسی و فرهنگی بین فلاندرها و والون ها شد. اگر چه منطقه پایتخت بروکسل هویت سیاسی جداگانه ای دارد، شهر بروکسل همچنین به عنوان پایتخت منطقه فلاندر و به عنوان پایتخت جوامع زبان فرانسه و فلاندر این کشور عمل می کند. اگر چه بازدیدکنندگان معمولی از بروکسل ممکن است از قدرتهای مختلف دولتی که در آنجا وجود دارد بی خبر باشند،اما درهم آمیختن سیاست های شهری ، ملی و اروپایی به بسیاری از مشکلات شهر کمک کرده است. همچنین منافع ملی و فرملی گاهی بر منافع ساکنان محلی مقدم بوده است. بروکسل شهری در حال فروپاشی نیست بلکه مکانی پر جنب و جوش و چندفرهنگی است ، مکانی بسیار هیجان انگیزتر و جهانی تر از گذشته در طول قرن ها سابقه آن. بروکسل در فلات مرکزی بلژیک واقع شده است. در دوره قرون وسطایی، بروکسل توسط دو مدار پی در پی از دیوارهای استحکامات محصور شد، که در قرون 11 و 14 ساخته شده اند. با گذشت زمان،روستاهای اطراف پنتاگون تجمیع شدند و به همراه مرکز تاریخی بروکسل، در نهایت بروکسل بزرگ را تشکیل دادند. مجاورت نسبی آن با دریای شمال به بروکسل آب و هوای دریایی معتدلی می دهد و دمای روز تابستان معمولاً بین 68 تا 77 درجه فارنهایت (20 تا 25 درجه سانتی گراد) و دمای زمستان به ندرت به زیر 32 درجه فارنهایت (0 درجه سانتی گراد) می رسد. با بارش باران در بیش از نیمی از روزهای سال به طور متوسط، بروکسل میانگین سالانه بارندگی را تجربه می کند (بیش از 810 میلی متر) و هیچ فصل خشکی ندارد همچنین بارش برف به ندرت بیش از دو یا سه بار در سال رخ می دهد.شهر قدیمی تاریخی مرکز بروکسل مرکز کلان شهر مدرن را تشکیل می دهد ، اما دیوارهای پنج ضلعی که زمانی اطراف آن را احاطه کرده بودند ، در اوایل قرن نوزدهم با حلقه ای از بلوارهای درختکاری شده جایگزین شدند.

حومه شهرها به سرعت فراتر از دروازه های شهر گسترش یافتند و در پایان قرن نوزدهم اولین حلقه کمونها تقریباً به طور کامل توسط ساختمانهای مسکونی پوشانده شد. درست مانند پاریس، که در نیمه دوم قرن نوزدهم توسط شهرساز ژرژ یوجن ، بارون هاوسمان، بارسلون را در این دوره به طور اساسی تغییر شکل داد،از نظر فیزیکی این دوره بروکسل دگرگون شد. مقامات بروکسل تحت تأثیر برنامه ریزی و معماری شهری فرانسه، محله های قرون وسطایی و دوران باروک را تخریب کردند. مدرنیزاسیون همچنین بهداشت را در شهر بهبود بخشید و گسترش تا قرن بیستم در همه جهات ادامه داشت. دفتر مرکزی اتحادیه های اروپایی در بروکسل در سال 1958 جان تازه ای به مرکز شهر بخشید، به ویژه در شرق پارک بروکسل در محله لئوپولد ، جایی که دفاتر در آنجا تأسیس شد. اولین ساختمان در مقیاس بزرگ که به عملکردهای اروپایی شهر اختصاص داشت ، مقر کمیسیون اروپا، برلیمونت بود یک ساختمان بلند مرتفع صلیبی شکل که توسط لوسین دوستل طراحی شد و در سالهای 1967-1969 ساخته شد.

مردم در بلژیک

جمعیت کلانشهر بروکسل به طور پیوسته از 57000 در 1755 ، زمانی که اولین سرشماری انجام شد ، به 104000 در 1830 ، 626.000 در 1900 ، 892.000 در 1930 و تقریباً 1.000.000 در 1970 افزایش یافت. جمعیت منطقه پایتخت بروکسل در اوایل قرن 21 ، زمانی که حدود یک دهم جمعیت بلژیک را تشکیل می داد ، کمی بیش از 1،000،000 باقی ماند. سپس در نیمه اول قرن به شدت کاهش یافت و در دهه 1960 به حدود 60،000 نفر کاهش یافت. در اوایل قرن 21، جمعیت کمون بروکسل تقریباً سه برابر این تعداد بود. مهاجرت تاثیر بسزایی در تکامل جمعیتی و زبانی شهر داشته است. در قرن نوزدهم افراد تازه وارد معمولا از فلاندرس یا والونیا می آمدند. با این حال، ساکنان جدید فلاندر به به طور کلی به قشر پایین جامعه (خدمتکاران خانگی ، کارگران) تعلق داشتند ، در حالی که تازه واردان والونی عمدتا کارمندان طبقه متوسط و کارکنان دولت بودند. گسترش اقتصادی دوران پس از جنگ جهانی دوم مستلزم معرفی کارگران تعدادی از کشورهای منطقه مدیترانه از جمله ایتالیا ، اسپانیا ، یونان ، مراکش ، ترکیه و یوگسلاوی در دهه های 1950 و 60 بود. تعداد قابل توجهی از مهاجران خارج از اروپای غربی و فرزندان آنها اکنون در مرکز بروکسل زندگی می کنند و همه ی این گروه های مهاجر تنوع قومی و مذهبی را در شهر تاریخی کاتولیک روم افزایش دادند و در همین حال، ورود نیروهای اروپایی غربی به کشورهای اروپایی و بعداً اتحادیه اروپا ، ترکیب جمعیت بروکسل را تغییر داد. در آغاز قرن بیست و یکم، بیش از یک چهارم ساکنان منطقه پایتخت بروکسل در خارج از بلژیک متولد شده بودند و اکثریت آنها از دیگر کشورهای اتحادیه اروپا بودند. بسیاری از کارگزاران اروپایی در مناطق مرفه نشین پایتخت بروکسل مستقر شده اند ، به ویژه در کمونهای ایکسل ، اتربیک و ... و بسیاری دیگر به شهرداری هایی در حومه آن نقل مکان کرده اند. تعدادی از این کمون های حاشیه ای به عنوان "کمونهای دارای امکانات" طبقه بندی می شوند به این معنی که قانون اساسی بلژیک به ساکنان آنها حق دسترسی به خدمات دولتی به زبان اقلیت را می دهد ، صرف نظر از زبان رسمی کمون. در حالی که بروکسل به طور رسمی دو زبانه و پایتخت دوگانه جوامع فلاندری و فرانسوی زبان این کشوراست، اما بدون شک زبان فرانسه زبان منطقه است ، زیرا بیش از نه دهم جمعیت آن "بسیار روان" صحبت می کنند همچنین با کاهش استفاده از زبان فلاندری ، انگلیسی به عنوان رایج ترین زبان دوم مردم بروکسل پیشی گرفته است.

اقتصاد بروکسل

از زمان تأسیس شرکت خصوصی و قدرتمند Société Générale de Belgique در سال 1822 ، پایتخت این کشور قلب مالی بلژیک و یک مرکز تجاری بزرگ بوده است. امروزه رتبه بروکسل به عنوان پر جمعیت ترین منطقه در کشور ، وضعیت آن به عنوان پایتخت فدرال و مقر اتحادیه اروپا و تمرکز زیاد صنایع خدماتی آن را به مهمترین موتور رشد بلژیک تبدیل کرده است. ردپای اقتصادی آن فراتر از مرزهای منطقه پایتخت بروکسل ، تا مناطق فلاندر و والونیا است. به بیان ساده ، بیش از یک دهم مشاغل بلژیک به اقتصاد بروکسل مربوط می شود. در منطقه هم استاندارد و هم هزینه زندگی نسبتاً بالا است. میانگین درآمد برای هر فرد بیشتر از کشورهای فلاندر و والونیا است ، اگرچه این فاصله کاهش یافته است.

ساخت و تولید

بلژیک در طول انقلاب صنعتی به یک مرکز تولید مهم تبدیل شد، توسعه ای که با گسترش سیستم کانال بلژیک و تأسیسات جدید بندری و راه آهن در این شهر همراه شد. فعالیت های صنعتی عمدتا در امتداد دره شمال جنوبی رودخانه سن توسعه یافته و در قسمتهای غربی شهر متمرکز شده است. در اواسط قرن بیستم فرآوری مواد غذایی و تولید ماشین آلات ، محصولات الکتریکی ، مواد شیمیایی و نساجی از صنایع پیشرو بودند. از دهه 1970 بروکسل بقیه بلژیک و غرب صنعتی را در حذف بخش قابل توجهی از فعالیتهای تولیدی خود دنبال کرده است. امروزه تولید در بروکسل به طورقابل ملاحظه ای نمایان تر است ، که توسط برخی از قطعات ماشین آلات صنایع سنگین و خودروسازی و صنایع مورد بررسی و توسعه مانند داروسازی ، محصولات شیمیایی و لوازم الکترونیکی مشخص می شود. از آنجا که تولید کمتر از یک دهم کل تولید اقتصادی منطقه را شامل می شود ، بروکسل قرن 21 را می توان به عنوان یک شهر پسا صنعتی به طور مناسب توصیف کرد.

امور مالی و سایر خدمات

بخش خدمات که در قسمت شرقی مرکز بروکسل متمرکز شده است ، بزرگترین بخش اقتصاد منطقه را تشکیل می دهد و حدود سه چهارم نیروی کار را مشغول به کار می کند. خدمات دولتی و عمومی که شامل نهادهای حکومتی بین المللی می شود ، در لیست اصلی قرار دارند. اندازه مشارکت حاکمیت بین المللی به ویژه نهادهای اتحادیه اروپا در اقتصاد بروکسل محل اختلاف است. برآورد تعداد افراد شاغل در بخش بین المللی بین 4 تا 10 درصد از نیروی کار منطقه است. تقریباً یک سوم فضای اداری بروکسل توسط اشخاص مرتبط با اتحادیه اروپا اشغال شده است ، و محله های اصلی، به ویژه مناطق مجاور اتحادیه اروپا ، دارای کارکنان خدمات بین المللی و افراد وابسته به آنها هستند. گردشگری یکی دیگر از اجزای مهم بخش خدمات است. دسترسی آسان شهر و موقعیت جغرافیایی مرکزی در غرب اروپا برای تجارت گردشگران آن مفید بوده است. بسیاری از بازدیدکنندگان قاره از بروکسل به عنوان پایگاه مناسب یا نقطه شروع برای سفرهای خود استفاده می کنند.

حمل و نقل

بروکسل نقطه کانونی سیستم راه آهن بلژیک ، یکی از متراکم ترین ها در جهان است. در سال 1911 ، شهر شروع به ساختن مجموعه ای از تونل های راه آهن و راه های ارتباطی بین ایستگاه های راه آهن شمال (1841) و جنوبی (1869) از طریق ایستگاه مرکزی زیرزمینی (1952) کرد. این پیوند به اصطلاح شمال-جنوب در سال 1956 تکمیل شد. برای کاهش مشکلات ترافیکی ناشی از تعداد زیاد مسافران شهر ، در سال 1965 شهر شروع به توسعه شبکه جامع مترو و منطقه ای راه آهن کرد که اکنون به تمام نقاط منطقه پایتخت بروکسل گسترش می یابد. در اوایل قرن 21، یک شبکه منطقه ای گسترده ، که شهر را با جوامع فلاندر و والون در حاشیه آن مرتبط می کرد ، ایجاد شد. در همان زمان ، شرکت ملی راه آهن خطوط ریلی سریع السیر را بین بروکسل و دیگر شهرهای مهم اروپایی مانند لندن ، پاریس ، آمستردام و کلن اضافه کرد. فرودگاه ملی بروکسل در zaventem در شرق است. کانال های حیاتی همچنین پایتخت را به شارلروا ، در جنوب ، و آنتورپ ، در شمال متصل می کنند.

مدیریت و جامعه

بروکسل که از قرن پانزدهم یک مرکز سیاسی مهم بود ، پایتخت تاریخی دوک برابانت بود. این شهر در سال 1830 پایتخت بلژیک مستقل شد. همچنین تا سال 1995 به عنوان مرکز استان برابانت بلژیک ادامه یافت ، زمانی که استان دوم به استانهای جداگانه والون برابانت و فلانش برابانت تقسیم شد. امروزه کاخ سلطنتی ، قصر ملت و سایر ساختمانهای دولتی ملی در مرکز شهر تاریخی باقی مانده است. مقامات ملی بلژیک قدرت خود را با سه منطقه این کشور (فلاندر ، والونیا و منطقه پایتخت بروکسل) و با جوامع عمده زبان کشور (فلاندر ، فرانسوی و آلمانی) تقسیم می کنند. بروکسل علاوه بر تشکیل یکی از سه منطقه فدرال این کشور ، پایتخت هر دو انجمن فلاندری و فرانسوی زبان است. منطقه پایتخت بروکسل توسط قوای مقننه و مجریه اداره می شود.قوه ی مقننه، شورای منطقه، شامل ده ها نماینده منطقه ای است که هریک برای یک دوره پنج ساله توسط رای دهندگان واجد شرایط در 19 کمون انتخاب شده اند. شورای منطقه هر پنج سال یکبار قوه مجریه را متشکل از تعدادی از مقامات اجرایی انتخاب می کند که یکی از آنها به عنوان وزیر-رئیس جمهور خدمت می کند. بروکسل علاوه برمیزبانی از نهادهای دولتی ملی ، منطقه ای و دولتی ، محل اجزای اجرایی اتحادیه اروپا است: کمیسیون اروپا و شورای اتحادیه اروپا. علاوه بر این، بروکسل میزبان جلسات کمیته شاخه قانونگذاری اتحادیه اروپا ، پارلمان اروپا است. (جلسات عمومی در استراسبورگ فرانسه برگزار می شود.) بروکسل همچنین مقر کمیته مناطق اتحادیه اروپا و کمیته اقتصادی و اجتماعی آن است.

خدمات عمومی

خدمات عمومی بروکسل پس از سال 1830 با افزایش جمعیت و تحرک بیشتر شهر افزایش یافت. تاثیر مقیاس بزرگتر و تحرک بیشتر به معنای رشد بخشهای اداری موجود و ایجاد واحدهای جدید، مانند ادارات آب ، گاز و برق و بخشهای جوانان و ورزش ، سالمندان ، آموزش و پرورش و هنرهای زیبا است. با این حال، در بسیاری از زمینه ها، منافع و اولویت های فردی مشترک بر منافع تجمع یکپارچه بروکسل تا اواخر قرن بیستم حاکم بود. با فدرال شدن بلژیک، منطقه پایتخت بروکسل مسئول ارائه خدمات عمومی زیادی به ساکنان کل منطقه شد. از جمله وظایف و برنامه های انجام شده در این منطقه می توان به: اعمال مقررات مربوط به استفاده از زمین ، مسکن، شبکه های راه و آب ، بندر و امکانات جانبی آن ، حمل و نقل عمومی منطقه ای ، آموزش حرفه ای و جبران خسارت بیکاری کارگران ، حفاظت از محیط زیست و حفاظت از فرهنگ اشاره کرد. از آنجا که بروکسل خانه دولت فدرال است دولت منطقه ای، در مورد مسائل مربوط به برنامه ریزی شهری-منطقه ای ، کارهای عمومی و حمل و نقل با مقامات فدرال مشورت می کند. منطقه بروکسل پایتخت همچنین مسئولیت خدمات آتش نشانی و آمبولانس را بر عهده گرفته است که قبلاً تحت قلمرو منطقه ای پیش از فدرال بروکسل بود. با این حال، خدمات پلیس توسط نیروهای پلیس فدرال و محلی انجام می شود و نیروهای محلی هر کدام مسئول تعدادی از کمونهای داخل منطقه هستند.

تحصیلات

از سال 1989 مدیریت آموزش و پرورش در منطقه پایتخت بروکسل عمدتا در دست جوامع فرانسه و فلاندر این کشور است که بر سیستم های موازی مدارس دولتی ابتدایی و متوسطه نظارت می کنند. خانواده ها با هر زمینه زبانی ممکن است فرزندان خود را به مدارس دولتی فلاندری یا فرانسوی زبان بفرستند.(ویزای دانشجویی بلژیک) همچنین یک سیستم از مدارس مذهبی با حمایت دولتی ، معروف به مدارس "رایگان" ، و همچنین شبکه ای از مدارس خصوصی ، که بسیاری از آنها به جامعه بین المللی مرتبط هستند ، وجود دارد. ارائه دهندگان قابل توجه آموزش عالی دولتی در منطقه عبارتند از: دانشگاه آزاد بروکسل (تأسیس 1834 ؛ تقسیم از 1970 به دانشگاههای جداگانه فرانسوی زبان و فلاندری) و برخی از دانشکده های شاخه فرانسوی زبان دانشگاه کاتولیک لوون .(تحصیل در دانشگاه های برتر بلژیک)

زندگی فرهنگی

دو دوره برجسته در تاریخ فرهنگی بروکسل وجود دارد، اواخر قرون وسطی در دوران بورگوندی ها (بیشتر کلیساهای گوتیک شهر مربوط به این دوران است) و اواخر قرن 19 تا اوایل قرن 20 ، زمانی که بروکسل مرکز نوآوری در ادبیات ، تئاتر ، معماری و نقاشی بود. معماران هنری ون نو ولد و ویکتور هورتا و نقاشان سوررئالیست پل دلوا و رنه ماگریت از تأثیرگذارترین چهره های دوره اخیر بودند. بروکسل در اوایل قرن 21 همچنان یک مرکز فرهنگی با حسی جهانی است. علاوه بر دانشگاه آزاد ، آکادمی های سلطنتی علوم ، پزشکی ، زبان و ادبیات فرانسوی و زبان و ادبیات فلاندری در بروکسل مستقر هستند، و سایر موسسات آموزش عالی دیگر ، از جمله بزرگترین شاخه آرشیو ملی ،کتابخانه بلژیک و بسیاری از موزه های دارای اهمیت ملی یا محلی. کاخ هنرهای زیبا ، که توسط هورتا طراحی شده و در سال 1928 افتتاح شد ، یک مرکز فرهنگی برای علاقه مندان به هنرهای تجسمی ، فیلم ، موسیقی ، ادبیات و تئاتر فراهم می کند. بیشتر نمایشگاه های هنری در مقیاس بزرگ شهر در آنجا ارائه می شود و همچنین مقر انجمن فیلارمونیک است. مسابقه بین المللی موسیقی ملکه الیزابت بلژیک ، که در آن جوایزی برای اجرای پیانو ، صدا و ویولن و همچنین آهنگسازی جدید اهدا می شود ، توجه جهانی را به خود جلب می کند. از لحاظ تاریخی ، فلاندری و فرانسوی زبانان مدارهای فرهنگی خود را در بروکسل داشتند. به طور کلی ، زندگی فرهنگی فلاندری زبان ها در قسمت شمال غربی و فرهنگ فرانسوی زبان ها در مرکز و جنوب شرقی بیشتر مشهود است. همانند آموزش ، سیاست فرهنگی در منطقه پایتخت بروکسل از سال 1989 توسط جوامع زبان فرانسه و فلاندر این کشور هدایت می شود. در کنار 19 کمون آنها رویدادهای فرهنگی را سازماندهی می کنند و تأمین مالی می کنند. دولت فدرال مسئول شرکت های ملی اپرا و ارکستر و همچنین کاخ هنرهای زیبا است. استادیوم اصلی ورزشی شهر در هایسل (هایزل) ، ناحیه شمالی کمون بروکسل ، جایی که نمایشگاه جهانی 1958 در آن برگزار شد ، قرار دارد.

تاریخ بروکسل

اگرچه این منطقه از دوران ماقبل تاریخ مسکونی بوده است، اما قدیمی ترین مرجع شناخته شده به بروکسل مربوط به قرن دهم است. بروکسل موقعیت خود را مدیون رودخانه Senne است که از جنوب به شمال جریان دارد و یک مسیر اقتصادی شرقی به غرب که شهرهای رودخانه راین مانند کلن (در حال حاضر در آلمان) و بروژ را به هم متصل می کند. در قرن دوازدهم، بروکسل توسط حصارهای دفاعی با برج ها و دروازه های مستحم محاصره شد. در طول قرون 12، 13 و 14 بروکسل به یکی از شهر های بزرگ دوک برابانت تبدیل شد. پشتوانه اقتصادی این منطقه تولید پارچه های لوکس بود که به نمایشگاههای پاریس ، ونیز ، منطقه شامپاین فرانسه و جاهای دیگر صادر می شد. تجارت پارچه برای چند خانواده بازرگان کارآفرین ، که به هفت سلسله تبدیل شدند و با کمک دوک برابانت ، به تسلط کامل سیاسی دست یافتند ، ثروت زیادی ایجاد کرد. در کنترل امور تجاری و شهرداری، آنها همچنین به عنوان قاضی قدرت را اعمال می کردند و در مورد اختلافاتی که بین ساکنان بوجود می آمد حکم صادر می کردند و همچنین به عنوان دادگاه تجدیدنظر برای مناطق همسایه عمل می کردند. رژیم غالب در واقع ماهیتی به شدت پلوتوکراتیک داشت. سواستفاده از چنین قدرتهایی باعث قیام های خشونت آمیز مردمی در سال های 1280 ، 1303 ، 1360 و 1421شد. این نا آرامی ها منجر به ایجاد یک سیستم عادلانه تر از دولت شد و قدرتهای محلی بین خانواده ها و اصناف نوظهور صنعتگران و دیگر کارگران تقسیم شد. با این حال ، به تدریج ، نخبگان حامی کنترل سیاسی را به دست آوردند و در اواخر سال 1719 شورش مردمی به رهبری فرانس آنیسنس با اعدام عمومی او پایان یافت. رویدادهای مهم قرن چهاردهم عبارت بودند از حمله سربازان کنت فلاندر به دوک برابانت و اشغال کوتاه مدت آنها در بروکسل. دوره ی بورگوندی که تا سال 1477ادامه داشت ، دوره ای از اعتبار سیاسی و هنری بود. بروکسل به مرکز ادارات مرکزی املاک دوک در کشورهای پست تبدیل شد، که مرکز غنی هنر و فرهنگ را تشکیل می داد. بروکس پس از مدتی شروع به زیباسازی کرد: در نزدیکی بازار ، تالار شهر (1402–54) ساخته شد و همچنین کلیساها و کلیساهای جامع گوتیک و کاخ دوکادنبرگ (تخریب شده در قرن 18) ، با پارک وسیع آن ، به شکوه معماری افزوده اند. پس ازیک بحران سیاسی طولانی ناشی از شورش علیه ماکسیمیلیان اول امپراتور مقدس روم مقدس در پایان قرن پانزدهم ، بروکسل موقعیت خود را به عنوان پایتخت در زمان پادشاهی چارلز پنجم (1519–56) ، که به عنوان امپراتور مقدس روم مقدس بود ، باز یافت. سه شورای دولتی چارلز(شورای دولتی ، شورای خصوصی و شورای مالی) به طور دائم در بروکسل تأسیس شد و جمعیت شهر در اواسط قرن شانزدهم به نزدیک به 50،000 نفر افزایش یافت. در سال 1561، کانالی که بروکسل را با ویلبروک متصل می کرد حفر شد و دسترسی مستقیم به رودخانه های روپل و شلد و در نتیجه بندر آنتورپ و دریای شمال را فراهم کرد. با جایگزینی رودخانه کوچک شنی سن، کانال کانال ویلبروک نقش تجاری مهمی ایفا کرد. بروکسل از سال 1578 تا 1585 تحت سلطه کالوینیست ها بود. در نیمه دوم قرن 17، حملات مکرر ارتش لویی چهاردهم فرانسه انجام شد. در جریان بمباران نیروهایش در سال 1695 ، صدها ساختمان از جمله مقرهای مختلف صنایع دستی بر اثر آتش سوزی تخریب شد. پس از انقلاب فرانسه برابانت علیه دولت امپراتور مقدس روم، جوزف دوم، ارتش جمهوریخواهان فرانسه ظاهر شد و قلمروهای بلژیک به فرانسه اضافه شد. یکی از پیامدهای شکست ناپلئون اول در واترلو (1815) ایجاد پادشاهی متحده هلند بود. این تجمع مجدداستانهای جنوبی و شمالی ، که در قرن شانزدهم از هم جدا شده بودند ، 15 سال (30-1815) به طول انجامید. نخبگان بلژیک در طول قرن نوزدهم در سیاست ملی بلژیک غالب بودند. اشغال بلژیک توسط آلمان در طول جنگ جهانی اول از آگوست 1914 تا نوامبر 1918 ادامه داشت. ارتش بلژیک در 18 نوامبر 1918 پایتخت را دوباره تصرف کرد و چهار روز بعد پادشاه آلبرت اول و ملکه الیزابت دوباره وارد شهر شدند. این منطقه از9 شهرداری در 1878 به 16 در 1932 و به 19 در 1954 افزایش یافت. در جنگ جهانی دوم، بروکسل در 18 مه 1940 به دست ارتش متجاوز آلمان افتاد. این شهر از نظر فیزیکی آسیب زیادی ندید اما تحت اشغال شرایط سختی قرار گرفت. در جنگ جهانی اول، آلمان سعی کرد با حمایت از پارتیزانهای خودمختار فلاندر، ملت را تقسیم کند. در دهه های پایانی قرن بیستم، در نتیجه اصلاحات قانون اساسی و اداری، بلژیک تبدیل به یک ایالت فدرال شد و منطقه پایتخت بروکسل در سال 1989 به عنوان یکی از سه منطقه خودمختار به همراه مناطق فلاندر و والونیا تأسیس شد. در آغاز قرن 21 ، بروکسل با اندازه متوسط به یکی از مهمترین شهرهای اروپا از نظر اقتصادی و سیاسی تبدیل شد. در سال 2002 بروکسل متعهد به برنامه ای برای بهبود کیفیت هوا و برآوردن الزامات کنوانسیون های بین المللی در مورد تغییرات آب و هوا شد. مقامات بروکسل همچنین بر بهبود ایمنی عمومی ، حمل و نقل محلی و منطقه ای ، آموزش و بهداشت عمومی تمرکز کردند. امید بود که این تلاش ها برای برای تقویت روحیه بروکسل باعث افزایش رفاه شهر و تکمیل اعتبار آن به عنوان پایتخت شناخته شده اروپا شود. در حالی که برخی از مناطق در منطقه پایتخت بروکسل به لطف این اصلاحات رشد کردند ، برخی دیگر ، مانند منطقه مولنبیک ، همچنان از بیکاری بالا و مشارکت اجتماعی محدود رنج می بردند.

14 جاذبه گردشگری و کارهایی که باید در بروکسل انجام دهید

1. GRAND PALACE
درست در قلب شهر قدیمی بروکسل، میدان اصلی شهر معروف بهGrand Place یکی از بهترین مکان های محافظت شده در اروپا است. از ویژگی های شگفت انگیز شهر میتوان به معماری منحصر به فرد، خانه های شیک با شیروانی های باشکوه ، ستون ها و نرده ها ، سنگ تراشی های تزئین شده و... اشاره کرد. تاریخچه Grand Place بسیار قدیمی و طولانی است و اولین بار در قرن 11th تأسیس شد و تکامل یافت و به مرکز سیاسی و اقتصادی شهر تبدیل شد. داخل این مجموعه چندین اتاق با شکوه وجود دارد. از جمله برجسته ترین آنها می توان به اتاق Maximilian اشاره کرد.اتاق بزرگ شورا با سقف عالی توسط ویکتور یانسنس و تابلو فرش های طرح او تزیین شده است. سالن بزرگ ضیافت و اتاق ازدواج ، هر دو با نمای زیبا. و Escalier d'Honneu ، با نقاشی های دیواری که تاریخ بروکسل را نشان می دهد تکمیل شده است.

2. Mannekin pis
در امتداد Rue de l'Etuve ، مشهورترین مکان دیدنی بروکسل ، Manneken Pis قرار دارد که معمولاً توسط تعداد زیادی گردشگر محاصره می شود. تاریخچه این مکانبه سال 1388 برمی گردد اما هیچ ایده ای درباره منشأ شکل یک پسر بچه کوچک در حال ادرار کردن، که در بین مردم به عنوان "مسن ترین شهروند بروکسل" شناخته می شود ، کشف نشده است. با این حال این مجسمه با افسانه های بسیار متفاوت تعریف و شناخته می شود. مجسمه کنونی در سال 1619 توسط ژروم دوکوسنی ساخته شد اما بارها و در دفعات متعددی به سرقت رفته است، هر چند که همیشه بازسازی می شود.

3. کلیسای جامع سنت میشل
این کلیسای گوتیک اختصاص داده شده به سنت مایکل و سنت گودولا (قدیسین حامی بروکسل) برای اولین بار در سال 1225 تاسیس شد اما در قرن پانزدهم تکمیل شد. ای بنا توسط Jan van Ruysbroec طراحی شده است و داری نمای بسیار چشمگیر با برج های دوقلو با ارتفاع 69 متر می باشد. فضای داخلی متناسب (108 متر در 50 متر) دارای مبلمان مجلل است و خانه دارای پنجره های شیشه ای رنگ برجسته ای است که توسط برنارد ون اورلی ایجاد شده است.

4. مرکز کامیک استریپ بلژیک
این ساختمان باشکوه در سال 1906، طراحی شده توسط ویکتور هورتا است و محل مرکز فوق العاده کمیک استریپ است که به تاریخ کاریکاتورها و کمیک استریپ ها در کشور اختصاص داده شده است.

5. Palasis Royal
یکی از جاذبه های مورد علاقه برای عکسبرداری، مهمترین ساختمان در این میدان کاخ سلطنتی Palais Royal است که توسط خانواده سلطنتی بلژیک به عنوان اقامتگاه رسمی استفاده می شود. پرچم بلژیک، که از پشت بام این مکان به اهتزاز در آمده است ، نشان دهنده حضور حاکمیت است. از اواخر ژوئیه تا اواخر آگوست، تورهای رایگان راهنمای داخل کاخ ، با استفاده از اتاق ها و سالن های پذیرایی بزرگ ، در دسترس است. در اطراف کاخ مجموعه ای از ساختمان های فرهنگی وجود دارد که دارای نمای نئوکلاسیک هستند.

6. موزه سلطنتی هنرهای زیبا بلژیک
موزه سلطنتی هنرهای زیبا بلژیک (81-1875) ترکیبی از چهار موزه هنری مجزا است که با هم یکی از بزرگترین و بهترین گالری های هنری در جهان هستند. این موزه از مجموعه ای که برای اولین بار در 1797 تأسیس شد و در ابتدا در کاخ سابق چارلز لورن قرار داشت ، تشکیل شد. Musée Old Masters مجموعه ای از آثار معروف استادان قدیمی فلاندری و هلندی را در اختیار دارد. آثار مشهور نمایش داده شده در اینجا عبارتند از: جرارد دیوید ستایش جادوها ، راجیه ون در ویدن سوگواری مسیح ، پیتا توسط پتروس کریستوس و ...تالارهای Musée Modern روی آثار هنری از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز متمرکز است. در مجاورت ساختمان اصلی ، موزه مگریت قرار دارد که به کار هنرمند سورئالیست بلژیکی رنه ماگریت اختصاص داده شده است. این بزرگترین مجموعه مگریت در جهان است.

7. اتمیوم
در کنار Manneken Pis ، Atomium مشهورترین جاذبه دیدنی بروکسل است و اگرچه برای رفتن به اینجا کمی با تراموا حرکت می کنید. ساختار عجیب فولادی و آلومینیومی 102 متری این مکان توسط معمار André Waterkeyn طراحی شده است. نمایشگاه جهانی بروکسل 1958 ، سوررئال ترین دیدنی شهر است. این ساختمان نشان دهنده یک مولکول آهن با بزرگنمایی 165 میلیون بار است.

8. سایت باستان شناسی کاخ کودنبرگ
یکی از بی نظیرترین مکان های بروکسل ،کاوش در این محوطه باستانی فعال است که در دهه 1980 کشف شد. کاخ کودنبرگ برای آشکارسازی سرداب ها و تونلهای کاخ سابق بروکسل و همچنین خیابانهای فراموش شده ای که قرنها در زیر شهر مدفون شده بود، کاوش شده است. در این مکان همچنین برنامه های تعاملی وجود دارد که کودکان را برای مشارکت تشویق می کند.

9. Mont des Arts
Mont des Arts بین سالهای 1956 تا 1958 ایجاد شد و مکان مرتفع بین Place Royale و Place de l'Albertine را اشغال کرد. مجموعه معماری برجسته ساختمان های بزرگ شامل کتابخانه آلبرت اول و کاخهای داینستری و کاخ کنگره به طرز چشمگیری مدرن است. از میدان بین آنها نمایی زیبا از پایین ترین مرکز شهر مشاهده می شود. کتابخانه آلبرت اول در دوره حکومت بورگوندی تأسیس شد و بیش از سه میلیون جلد به همراه مجموعه ارزشمند نسخه های خطی و چندین موزه جالب را شامل می شود.

10. نوتردام دو سبلون
کلیسای قرن پانزدهم تا شانزدهم نوتردام دو سبلون ، که عموماً یکی از دوست داشتنی ترین کلیساهای گوتیک اواخر بلژیک محسوب می شد ، به عنوان جایگزینی برای یک کلیسای کوچک که ابتدا در وسعت شنی سابلون توسط اتحادیه کراس بومن ساخته شده بود، در سال 1304 ساخته شد. فضای داخلی کلیسا به ویژه به دلیل رنگ آمیزی شگفت انگیز آن نفس گیر است.

11. Parc du cinquantenaire
Parc du Cinquantenaire در سال 1880 به مناسبت پنجاهمین سالگرد این کشور تاسیس شد. مرکز آن بنای یادبود Palais du Cinquantenaire است که دو بال آن در سال 1905 با یک طاق بزرگ پیروزی که توسط معمار فرانسوی شارل ژیرو طراحی شده بود از جالب ترین موزه های بروکسل را در خود جای داده است. موزه هنر و تاریخ سلطنتی میزبان مجموعه های ملی باستان شناسی بلژیک است ، با قطعاتی از سراسر جهان. موزه ارتش بلژیک و موزه تاریخ نظامی ، نمای کلی از توسعه فناوری نظامی و مبارزات اصلی در خاک بلژیک را ارائه می دهد.

12. شاتو رویال
اگرچه، خانه خانواده سلطنتی بلژیک ، به خودی خود برای بازدید عموم آزاد نیست ، اما پارک اطراف آن در لاکن باز است. مسیرهای پیاده روی دلپذیر و تعدادی جاذبه وجود دارد که ارزش دیدن دارند ، مانند بنای یادبود لئوپولد اول در مقابل کاخ. برج ژاپنی، در شمالی ترین گوشه پارک ، در اصل برای نمایشگاه پاریس در سال 1900 ساخته شد. گرم خانه های ساخته شده در زمان لئوپولد دوم ، برجسته ترین باغ ها هستند و در آوریل و مه زمانی که بسیاری از گیاهان گل می دهند ، برای بازدید عموم باز است.

13. Basiliqe Nationale du sacre coeur
ناحیه کوکلبرگ تحت تسلط عظیم Basilique Nationale du Sacré Coeur ، پنجمین کلیسای بزرگ در جهان و زاییده ذهن لئوپولد دوم است که در سال 1905 به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد این کشور آغاز شد. این ساختمان در سال 1970 تکمیل شد. این مکان ترکیبی از سبک ها را به نمایش می گذارد. در داخل مجموعه ای عالی از آثار هنری و نمایشگاهی در زمینه تاریخ کلیسا وجود دارد.

14. Abbaye de la cambre
در سال 1200 ، راهبه های Cistercian یک صومعه را در اینجا تأسیس کردند ، که بعداً در قرن 16 تخریب شد اما سپس بازسازی شد. این صومعه دارای موسسه جغرافیایی ملی و یک کالج هنری است. کلیسای سابق صومعه قرن 14 ساختمانی ظریف و زیبا با طاق های باروک است. در داخل آن نقاشی ای از آلبرت بوتس و حرم سنت بونیفاسیوس اسقف قرن سیزدهم بروکسل وجود دارد. هزینه زندگی در بلژیک نسبتاً بالا اما همچنان مقرون به صرفه است، هزینه زندگی در بروکسل ، در مقایسه با برخی از همسایگان آن تا حدودی کمتر است. بخش عمده ای از اقتصاد بلژیک به صادرات کالاهای تولیدی به بقیه اتحادیه اروپا بستگی دارد و محموله های مواد اولیه از کشورهای همسایه نیز وارد می شود. این موضوع به بلژیکی ها اجازه می دهد از سطح بالایی از زندگی برخوردار شوند.

هزینه های زندگی در بلژیک

اگر نگران هزینه های شدید زندگی هستید ، به خاطر داشته باشید که سیستم های اجتماعی و مالیاتی بلژیک بسیار پیشرفته هستند ، به این معنی که اختلاف درآمد بسیار کمتر از سایر کشورها است. نکته دیگری که باید به خاطر بسپارید این است که با افزایش هزینه های زندگی ، استانداردهای زندگی نیز بالا می رود. بر اساس گزارش OECD ، بلژیک از نظر سطح زندگی در بین 10 کشور برتر جهان قرار دارد. بروکسل در نظرسنجی کیفیت زندگی مرسر در سال 2018 در رتبه 27 قرار گرفت. سطح زندگی در بروکسل همچنان بالا است و هزینه مسکن و حمل و نقل عمومی به طور کلی کمتر از شهرهای همسایه اروپایی است. اگر بخواهیم یک مقایسه انجام دهیم به طور کلی هزینه زندگی در بلژیک:
6 درصد گرانتر از مادرید
10 درصد ارزان تر از مونیخ
تقریباً مشابه رم
23 درصد ارزان تر از پاریس
37 درصد ارزان تر از لندن و
39 درصد ارزان تر از نیویورک است.

هزینه مسکن در بلژیک

خرید و تملک املاک امکان پذیر است ، اگرچه بیشتر مهاجران اجاره نشینی در بلژیک را انتخاب می کنند. وقتی میانگین قیمت اجاره را با متوسط حقوق بلژیک مقایسه می کنید ،اجاره خانه با حمام و سه اتاق خواب امکان پذیر است. متناوبا ، مهاجران ممکن است اجاره آپارتمانهای سرویس شده را به صورت ماهانه از طریق یک پورتال املاک مانند BBF ، که دارای آپارتمان در بروکسل و دیگر شهرهای بلژیک است ، انتخاب کنند. بروکسل قیمت اجاره بالاتری دارد و رقابت بیشتری برای اجاره ، به ویژه از طرف خارجی ها دارد. در مرکز شهر بروکسل متوسط آپارتمان سه خوابه ماهانه حدود 1500 یورو است. اگرچه هزینه زندگی در آنتورپ به طور کلی بیشتر است، اما اجاره برای یک نوع آپارتمان ، حدود 1200 یورو در ماه است. از بین چهار شهر اصلی بلژیک ، بروژ از نظر اجاره یک آپارتمان سه خوابه در مرکز شهر ارزان ترین است. در آنجا ، شما به طور متوسط فقط 1000 یورو در ماه هزینه خواهید کرد. هنگام جستجو برای اجاره در بلژیک ، نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که بیشتر قراردادها نه ساله است اگر می خواهید در بلژیک ملک بخرید ، قیمت در مرکز شهر بروکسل در هر متر مربع حدود 3200 یورو است. در مرکز شهر آنتورپ، آپارتمان ها به طور متوسط 2660 یورو در هر متر مربع هزینه دارند. گرانترین قیمت برای خرید در حدود 3730یورو در هر متر مربع است.

هزینه خدمات در بلژیک

در بروکسل ، می توانید انتظار داشته باشید که ماهانه حدود 125 یورو برای خدمات شهری ، که معمولاً شامل برق ، آب ، گرمایش و زباله است ، برای یک آپارتمان به وسعت 85 متر مربع بپردازید. بسته به منطقه ای که در آن زندگی می کنید ، این قیمت ها ممکن است افزایش یابد.

هزینه حمل و نقل عمومی در بلژیک

اکثر شهرهای بلژیک از طریق حمل و نقل عمومی در بلژیک به خوبی متصل می شوند. در شهرهای بزرگ بلژیک ، هزینه حمل و نقل ماهانه حدود 35 تا 50 یورو است. نرخ تاکسی در بروکسل از حدود 4یورو شروع می شود و پس از آن حدود 2 یورو در هر کیلومتر است. رانندگی در بلژیک یک گزینه رایج است و قیمت بنزین بین 1.20 تا 1.40 یورو در لیتر متغیر است.

در انتهای این نوشتار پیشنهاد می شود برای دریافت اطلاعات بیشتر (بلژیک و مهاجرت به آن) یا شماره های موسسه بین المللی راد تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی در خصوص انواع راه های مهاجرت بهره مند شوید.